การไม่เลี้ยงดูบุพการี ผิดกฎหมายใดบ้าง วันนี้มีข้อกฎหมายน่ารู้จาก ทนายมีน ชวมินทร์ ที่ได้ออกมาโพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ทนายมีน ชวมินทร์ ระบุกฎหมายเรื่อง การไม่เลี้ยงดูบุพการี เผยว่า
1. หน้าที่เลี้ยงดูตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1563
มาตรานี้ระบุว่า บุตรต้องอุปการะเลี้ยงดูบุพการี หากบุตรละเลยหรือปฏิเสธการเลี้ยงดู บุพการีสามารถฟ้องร้องต่อศาลเพื่อขอค่าอุปการะเลี้ยงดูได้ โดยศาลจะพิจารณาตามความสามารถของบุตรและความจำเป็นของบุพการี
ตัวอย่างกรณีใน คำพิพากษาฎีกา: • ฎีกาที่ 269/2542
บุพการีที่ยื่นฟ้องเรียกค่าอุปการะเลี้ยงดูจากบุตรสำเร็จ เพราะบุตรละเลยหน้าที่เลี้ยงดู แม้บุตรอ้างว่ามีภาระทางการเงิน แต่ศาลเห็นว่าบุตรยังมีรายได้เพียงพอสำหรับการช่วยเหลือ
2. ความผิดฐานไม่เลี้ยงดูบุพการีตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546
มาตรา 13 ของพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้สูงอายุ ระบุว่า ผู้สูงอายุที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป มีสิทธิได้รับการอุปการะเลี้ยงดูจากบุตร หากบุตรละเลยการเลี้ยงดูจนเกิดความเดือดร้อนแก่ผู้สูงอายุ อาจถูกฟ้องร้องได้
3. ความผิดทางอาญาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 306
หากการละเลยการเลี้ยงดูส่งผลให้บุพการีตกอยู่ในอันตรายแก่ชีวิตหรือร่างกาย บุตรอาจเข้าข่ายความผิดฐานทอดทิ้งบุพการี ซึ่งมีโทษจำคุกไม่เกิน 3 เดือน หรือปรับไม่เกิน 30,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ตัวอย่างกรณีใน คำพิพากษาฎีกา:• ฎีกาที่ 618/2553
กรณีที่บุตรทอดทิ้งบุพการีจนผู้สูงอายุขาดอาหารและยารักษาโรค ส่งผลให้สุขภาพร่างกายทรุดโทรม ศาลเห็นว่าการกระทำนี้เป็นความผิดอาญา และบุตรถูกลงโทษตามมาตรา 306 แต่สังคมไทย…
สำหรับลูกแล้ว ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร พ่อแม่ส่วนใหญ่มักไม่ยอมฟ้องร้องหรือดำเนินคดีต่อลูกที่ตนเองรัก การเรียกร้องสิทธิทางกฎหมายในลักษณะนี้จึงพบเห็นได้น้อยเมื่อเปรียบเทียบกับความสำคัญของความผูกพันทางครอบครัวที่มีอยู่สรุป
การไม่เลี้ยงดูบุพการีอาจนำไปสู่ความผิดทางแพ่งและอาญา ซึ่งการฟ้องร้องเพื่อเรียกค่าอุปการะหรือดำเนินคดีอาญาขึ้นอยู่กับลักษณะและผลกระทบที่เกิดขึ้น การเลี้ยงดูบุพการีไม่เพียงแต่เป็นหน้าที่ตามกฎหมาย แต่ยังสะท้อนถึงคุณธรรมและจริยธรรมในสังคมไทยที่ยึดมั่นในความกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ
#ทนายมีนชวมินทร์ โทร.0835005774
